Meer moet het soms niet zijn

Dat ze vroeger altijd in deze kruidenierswinkel kwam, vertelt ze. Want het vlees was hier altijd zo goed. Dat ze er de laatste jaren niet meer geraakt door haar rolstoel en de afstand. 'Ah ja', zegt de zoon. 'En vandaag moest ik niet werken en 't is zo'n schoon weer, dus ik zei tegen haar: kom moeder, we gaan een stukske wandelen. En toen passeerden we hier ineens.'

'Honderd gram ossevlees', vraagt ze zacht. Want in het rusthuis is 't alleen maar salami en dat lust ze toch niet zo graag.

En als de zoon haar naar buiten rijdt, verschijnt er een grote glimlach op haar gerimpelde gezicht. 'Ik ben blij dat ik hier nog eens geweest ben.'

Photo by Cristian Newman on Unsplash